Amazing Tassie and a psycho

Gday mates!! Ik ben volledig de dagen kwijt, zelfs met me agenda snap ik niet welke dag het is, goed teken denk ik, wel elke dag weer verwarrend. George de kersenboer kwam op een dag Damian de fransman en mijzelf ophalen vanuit mijn hostel, Jo uit Manchester zat al in de wagen. En Jimmy een vriend reed want de boer had geen rijbewijs. George, kleine man, altijd een muts op met viezig kroes haar eronderuit, veel borsthaar, bruin/rode schilfer huid, wondjes van het scheren, lelijke tattoos, een kettingroker en onze reisgenoot. Na 2uur rijden stonden we in de buurt van Launceston bij George in de tuin gedag te zeggen tegen zijn huisdier Missy de wallibie, apart. Toch positief en vol goeie moed alles ingeladen, ik werd gebombardeerd als chauffeur en op de laatste seconde besloten we richting George town te rijden om vervolgens met de lage auto vast te zitten in het zand, ik zei nog is dit wel een goed idee...George maakte het allemaal niet uit, zijn auto koste 500dollar dus kijk maar ff wat je doet, we waren niet de enige die vastzaten, dus binnen een minuut werden we eruit getrokken, brengt wel wat reuring, mooi. Ergens in de middle of nowhere slaapplek gevonden, vuurtje gemaakt en ineens liep er een possum (buidelrat?) vlak achter me. Die komen normaal niet zo dichtbij maar deze had het voorzien op me goon en op de worst, pete de possum, held! Er kwam ook nog een vogel voorbij die leek op een uil maar het toch niet was. Volgende dag ontbijten met een eitje, viel ons op dat George nooit wat at en wel veel dronk, maar hij was in de 40 dus oud genoeg om op zichzelf te passen zou je denken. We besloten via een onwijze offroad weg waarbij de lage overvolle auto bij elke kleine hobbel de bodem raakte naar Ralphs waterval en st Columba waterval te rijden, waarvan Columba de grootste in Tassie 90meter. BAM! Weer een hobbel, niet heel chill rijden. George hield zich de hele dag afzijdig en eenmaal aangekomen bij het prachtige paradijse witte strand van bay of fires was er nog weinig communicatie met hem mogelijk, snap er niks vaaan!! Geweldige wildkampeer plek gevonden bij een nog mooiere lagoon, in het water gesprongen ook al was het veel te koud. Pasta koken, kampvuur met nog meer kampeerders, goon en toen wilde George 5min! Met me praten. Die 5min werden 4uur, hij vond dat Damian en ik onbeschoft naar hem waren en dat ik Jo en hem links liet liggen, me alleen focusde op Damian. Wauw leek wel een klein jaloers kind. In die 4uur had hij moodwisselingen van agressief naar humor en medelijden met zichzelf. Na 10keer hetzelfde verhaal/gelul aangehoord te hebben wilde ik naar bed, het was inmiddels 3uur snachts, iedereen lag al op bed en het lukte me niet eerder te ontsnappen. Hij was daar niet blij mee en wilde dat ik me spullen uit de auto haalde want misschien kwam ie wel niet meer terug, me hersenen gingen op mach 10 en ik verzamelde zo snel mogelijk alles wat ik kon bedenken uit de auto voor hij ervandoor zou rijden. Hij gooide ondertussen al vloekend zijn koelbox eruit en al het eten en andere dingen. Dreigde nog Damien (frenchie in zijn woorden) de keel door te snijden, ik zei dat lijkt me niet een heel goed plan, waarop hij zei, ja bescherm je man maar, kruip maar bij hem in bed. Omg wat een freak!! Ik was een beetje bang dat hij helemaal zou flippen, dus pakte me tas en liep naar de tent van Jo, mijn tent was namelijk niet lang daarvoor gesneuveld bij de rits en George was duidelijk niet blij dat hij niet bij Jo in de tent mocht slapen. Hij scheurde ervandoor, slippend, bezopen, zonder rijbewijs, pikke donker. Ik hoopte dat hij niet terug kwam en besloot zonder enige twijfel dat onze reis hier stopte. Half 4in bed, weinig geslapen, gedroomd dat hij ons ging vermoorden en om 7uur stond hij voor de tent, of ik nog nagedacht had of ik verder wilde reizen. Geen haar op me hoofd! Damian en Jo waren het volledig eens en toen begon de 2.5uur durende rit naar Hobart, waarbij hij al kettingrokend en zuipend en dom ouwehoerend naast me zat. Ik kon het gaspedaal heel goed vinden en was super opgelucht de auto uit te stappen, kreeg een fles wijn in me handen gedrukt, prima! Bedankt! En wegwezen. Weer wat geleerd, eerst mensen ontmoeten voor je met ze gaat reizen.

Kreeg een sms van Mathieu de fransman van de eerste avond in Hobart, of ik hem wilde ontmoeten voor een mogelijke trip samen :-). 5uur meetingpoint touristen info, 4wd gehuurd, en Damian en Jo gingen mee. Die avond samen met de chicks van het festival en around the connor, Mathieu zijn verjaardag gevierd, ik was helemaal gesloopt maar onwijs blij deze vriendelijke bekende gezichten te zien, naar bed met een lach. De volgende dag waren we met onze dikke 4wd en ik wederom chauffeur :-)onderweg naar wineglass bay dat bekend staat als top 10mooiste stranden ter wereld. Om er te komen moet je +- anderhalf uur hiken, we hadden van een camping plek gehoord dus alle spullen mee en gaan voor de overnachting. Wauw wat een strand, te wit zand, te blauwe zee, te groene beplanting, te afgelegen, te gezellig gezeldschap, te gek!!!! Verwelkomd door een wallibi op onze kampeerplek, 30sec lopen van het strand. Tent opgezet, net optijd voor de regen, pasta gekookt, strand op, goon drinken en genieten!! Volgende ochtend ontbijten met een wallibi die nog net niet op je schoot komt zitten, gelukkig!! En een wit strand met helemaal niemand, behalve wat zeilbootjes. Mathieu en ik besloten te zwemmen op het zonnigste moment van de dag en daarna zijn we in de regen terug gehiked. Thai latte gedronken, pasta en wijn gelunched en via mooie plekken richting Marion bay gereden voor een gratis kampeer plaats. Mega veel wind, zegmaar storm en daar stonden we dan op een open weiland, wederom pasta in de auto te koken, met muziek dat dan weer wel, toch genieten. Volgende dag vroeg vertrokken om de Tasmania devils te zien, haaa dat zijn lelijke beesten, doet zijn naam eer aan. Deze vleeseter verslind alles met huid, bot en haar, maar ze delen hun voedsel wel met elkaar dat dan weer wel. Vervolgens naar Port Arthur maar daar moest je 35dollar entree betalen voor de geschiedenis van de gevangene van engeland en we hadden nog maar 1,5uur tijd voor de 4wd terug moest, dus besloten we naar white beach te rijden, puur vanwege de naam. Mathieu en ik weer zwemmen, gewoon omdat het zo gruwelijk mooi is. En daarna te laat in Hobart komen voor de auto, 10min te laat, shit! Gelukkig mochten we hem de volgende dag terug brengen voor half 7 zonder extra kosten, ik ging helaas alweer vliegen naar Melbourne. Met een laatste glas goon afscheid genomen en een beetje tipsie de shuttle bus in, Tassie ik ga je missen.

Ben nu terug in st Kilda bij Kieran in huis en had het idee de great ocean road te gaan fietsen, om met me luie reet weer wat sportiefs tegaan doen, alleen kwam ik erachter dat het rond de 300km is, iets te fanatiek! Zit weer op gumtree, we zullen zien! 

Vandaag de Eureka tower op, hoogste van Melbourne, lekker in 30graden :-).

Liefs from the sunny side